Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Η κατάντια του πολιτισμού μας...

Όλοι οι ξένοι θαυμαζουν την Ελλάδα και την ιστορία της την στιγμή που εμείς οι ίδιοι την μηδενίζουμε. Δεν εξηγείται αλλίως αυτή η συμπεριφορά των πολιτικών. Των ίδιων πολιτικών που εμείς αναδείξαμε.

Η αλήθεια είναι οτι γενικώς αποφεύγω να παρακολουθώ ειδήσεις, γιατί κάθε φορά που μπορώ να καταλάβω κατι (ξέρεις την ώρα που λένε τους τίτλους ειδησεων, πριν αρχίσει ο διαγωνισμός ποιος απο αυτούς που βρισκονται στα παράθυρα θα φωνάξει πιο πολύ ) αγχώνομαι τόσο πολύ και τρέμω το μέλλον που έρχεται. Κάποιοι μου λένε να μην αγχώνομαι, γιατί θα πάρουμε κι αυτό το πακέτο και το άλλο κτλ. Και εγώ αναρωτιέμαι κάθε φορά, γιατί μας δίνουν το ένα πακέτο μετά το άλλο, γιατί τόση φασαρία εφόσον κόβουν κόβουν κόβουν και δεν καταλήγουμε ποτέ πουθενά!

Οταν δανείζεται κάποιος και έχει να πληρώσει το δάνειο συν τους τόκους ψαχνει πηγή εσόδων, αναζητά νεους τρόπους επενδύσεων, κίνητρα για να ξυπνήσει την αγορά, θέλει να κρατά σε εγρήγορση τις επιχειρήσεις...εδώ το μόνο που γίνεται είναι να βάζουν κι αλλους φόρους, να κόβουν μισθούς, επιδόματα, μειώνουν το αφορολόγητο...Τι δεν πιάνω ακριβώς; Με όλα αυτά σπρώχνουν τις αγορές, τον κόσμο να ανοιχτει ή μήπως σπρώχνουν τους άνεργους εξω απο τη χώρα και τις επιχειρήσεις ακόμα σε πιο μακρινά νησιά;

Κι άντε πάλι στη τηλεόραση δέκα παράθυρα ανοιχτά να μιλάνε όλοι μαζι... Νομίζω άρχισα να καταλαβαίνω το γιατί...ούτε αυτοί οι ίδιοι δεν ξέρουν τι να πουν...

Θες να βγεις να διαμαρτυτηθείς και φοβάσαι...τουλάχιστον εγώ φοβάμαι, φοβάμαι τα επεισόδια. Έιναι βλέπεις κάποιοι καλοθελητές που με φασαρίες, φωτιες και φωνες τα κανουν ολα καρφιά, γυαλιά και αντί έξω να βγαίνει το μήνυμα οτι ο κόσμος ξεσηκώθηκε και διαμαρτύρετε μιλάνε πάλι για τους αναρχικούς...

Όλα αυτά την ίδια στιγμή που κάποιοι ταχα παραιτούνται... Με λύπη διαπιστώνω οτι οχι μόνο δεν υπαρχει κυβέρνηση και συνεννόηση αλλά ούτε κάποιος για να μπορείς να υπολογίσεις πάνω του...

Η χώρα που ανέδειξε τη δημοκρατία βουλιάζει σιγά σιγά μόνη της... Δε ρίχνω την ευθύνη σε τρίτους, γιατί πιστεύω αυτή είναι η εύκολη λύση...όλοι μας πρέπει να αναλογιστούμε το μερίδιο μας...Όλοι μας πρέπει να διαμαρτυρηθούμε με τον τρόπο μας...

Όλοι

1 σχόλιο:

  1. Ελλάδα χώρα του φωτός
    Και του πολιτισμού
    Μετέφερες τη λάμψη σου
    Σαν είδος αγιασμού …

    Εσύ το λίκνο του φωτός
    Η λάμψη στους αιώνες
    Εσύ είσαι που ξεκίνησες
    Τους ολυμπιακούς αγώνες …

    Εσύ είχες ακρόπολη
    Εσύ και Παρθενώνα
    οι ξένοι και οι βάρβαροι
    Είχαν μόνο κρυψώνα…

    Εσύ τους δώδεκα θεούς
    Καθένας και μια λάμψη
    Κι άλλοι είχαν Νέρωνα
    Τη Ρώμη για να κάψει…

    Εσύ είχες το μάρμαρο
    Λευκό απ την Πεντέλη
    Τον Πλάτωνα τον Περικλή
    Και τον Αριστοτέλη!

    Τώρα τι γίνανε όλα αυτά?
    Ποιος τα θυμάται τώρα?
    Κατάντησες πατρίδα μου
    Μια πεινασμένη χώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το δικό μου απωθημένο...

Το δικό μου απωθημένο δεν έχει στόμα, μα έχει φωνή. Μια κραυγή που σου φωνάζει γύρισε. Το δικό μου απωθημένο δεν έχει μάτια, μα κρ...