Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Κάπως έτσι...



Η Σταχτοπούτα παντρεύτηκε τον πρίγκιπα, το ίδιο και η Χιονάτη και η ωραία κοιμωμένη. Και οι τρείς τους με το που παντρεύτηκαν έζησαν αυτές και καλά και εμείς καλύτερα. Κάπως έτσι τελείωναν τα παραμύθια και έμενα εγώ με την απορία: «Και μετά;».

….Έπρεπε να περάσω τα 30, να παντρευτώ και να κάνω παιδιά για να καταλάβω τι γίνεται μετά…
Αν μαθαίναμε ότι ο πρίγκιπας παρατούσε την Σταχτοπούτα με το παιδί στο σπίτι για να πάει κυνήγι, ή η Χιονάτη έκανε όλες τις δουλειές του σπιτιού ενώ παράλληλα μεγάλωνε 3-4 παιδιά, ή ακόμα και ότι η ωραία κοιμωμένη δεν προλάβαινε να κοιμηθεί ποτέ ξανά στην προσπάθεια της να είναι καλή μάνα, σύζυγος, ερωμένη και νοικοκυρά ε τότε σίγουρα δεν θα παντρευόμασταν…

Παλιά υπήρξα αρκετά ρομαντική και περίμενα το δικό μου πρίγκιπα… περίμενα, περίμενα μα ούτε άλογο έβλεπα, ούτε πρίγκιπα. Δεν θα μιλήσω για το παλάτι! Τελικά ερωτεύτηκα και στα πολλά παντρεύτηκα. Και μετά; Μετά ήρθαν τα παιδιά για να μου επιβεβαιώσουν ότι ο γάμος δεν σκοτώνει τον έρωτα, τα παιδιά τον μηδενίζουν (κάπως…). Όσο έχεις μικρά παιδιά είναι πολύ δύσκολο να ισορροπήσεις την σχέση σου. Οι υποχρεώσεις αυξάνονται και πάντα μα πάντα εκείνα τα μικροσκοπικά πλασματάκια έχουν προτεραιότητα σε όλα. Στο πότε θα φάνε, θα παίξουν, θα κάνουν μπάνιο. Έτσι και εσένα πια οι σχέσεις σου με το άλλο σου «μισό» περιορίζονται στο φέρε την πετσέτα, τάισε το μικρό, δώσε μου μια πάνα, πήγαινε σουπερμάρκετ, άσε με να κοιμηθώ. Και κάπως έτσι ο άλλος βρίσκει γκόμενα, εσύ κλείνεσαι στον εαυτό σου και η απόσταση μεγαλώνει…

Και μετά; Μετά είναι εκείνο το κρίσιμο σημείο που εσύ οφείλεις να ξυπνήσεις και να αναρωτηθείς τι θέλεις στη ζωή σου. Να χάσεις τα καλύτερα σου χρόνια μεγαλώνοντας τα παιδιά σου ή να ζήσεις τα καλύτερα σου χρόνια μαζί τους; Είναι πολύ λεπτή η γραμμή αλλά είσαι γυναίκα και όλα τα μπορείς ( ε καλά, όλα τα προσπαθείς τουλάχιστον).
Μίλα.
Εκτονώσου.
Αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό σου.
Ξανά μίλα.
Φώναξε.
Γέλα δυνατά.
Κράτα σφικτά τα μωράκια σου και ρούφηξε οξυγόνο.

Κοίτα τον άντρα σου, τον σύντροφό σου και ταξίδεψε πίσω στο χρόνο… είχατε και καλές αναμνήσεις έτσι; Κρατήσου από αυτές και ετοιμάσου για τις επόμενες… αν πάλι δεν βρίσκεις τίποτα όμορφο τότε κάτι πάει πολύ λάθος. 

Όταν η μαμά είναι ευτυχισμένη τότε όλοι στο σπίτι είναι ευτυχισμένοι. Πόσο δύσκολο είναι ένας άντρας να το καταλάβει αυτό;

Το δικό μου απωθημένο...

Το δικό μου απωθημένο δεν έχει στόμα, μα έχει φωνή. Μια κραυγή που σου φωνάζει γύρισε. Το δικό μου απωθημένο δεν έχει μάτια, μα κρ...