Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Που ναι το χιούμορ οεο...

Δέχτηκα διάφορες κριτικές για το βιογραφικό μου, καλοπροαίρετες πάντα αλλά με προβλημάτισαν ως προς το τι εστι χιούμορ...

Δεν μηδενίζω κάτι αυτοσαρκάζωντας πάντα τον εαυτό μου και την μέχρι τώρα πορεία μου. Το οτι δούλευα τόσα χρόνια και ασκούσα ένα επάγγελμα που δεν μου άρεσε και το έκανα τόσο καλά δεν ξέρω αν με τιμά ή όχι. Πέρασα απο ολα τα είδη άγχους. Ναι, υπάρχουν διάφορα είδη όπως: το αγχος της επόμενης μέρας, το άγχος του δεν προλαβαίνω να τελειώσω εντός budget όσο και να το παλεύω, το άγχος χριστέ μου θα μου παραδώσουν τα στοιχεία εγκαίρως, το άγχος δεν μπορώ να συνεργαστώ με άτομα με κατεβασμένα μούτρα, το άγχος των διακοπών ( που πας ρε κοπελια δε βλεπεις τι γίνεται;), το άγχος του εγώ γιατί να μαι καλά, το άγχος του να έχω μια αγαπημένη ομάδα για να βγει η δουλειά...

 Και τι εγινε κι αν δεν παραδώσω σήμερα το report και το παραδώσω αύριο; Τι κι αν δεν μου δίνουν τα στοιχεία που θέλω και με καθυστερούν; Τι κι αν ξημερωβραδιάζομαι πάνω απο έναν υπολογιστή χαμένη στους αριθμούς; Τι κι αν η Χ και η Ψ δε με πάνε; 

Τόσα ψυχοσωματικά για το τίποτα. Για να με ευχαριστήσουν, να με στολίσουν απο πάνω μέχρι κάτω για να μου δώσουν τα παππούτσια στο χέρι ( μην ειμαι αχάριστη και μια πολύ καλή συστατική επιστολή)!τόσο απλά. Και να το ανακοινώνουν με χαμηλωμένα μάτια! Εμένα μου αρέσει να κοιτάω τον άλλο στα μάτια οταν του μιλάω. Και μετά να σου λένε το πήρες πολύ ψύχραιμα και συγχαρητήρια για τη στάση σου, ναι βλέπεις τους είπα δεν μπορώ να φύγω άμεσα ήθελα να ολοκληρώσω ένα project που δούλευα, δεν είναι του στυλ μου να κρεμάω ανθρώπους. Έστω κι αν αυτοί θα με έθαβαν με μεγάλη ευκολία. Και γι αυτό κατηγορήθηκα! Που είμαι αυθόρμητη και ειλικρινής!που τολμούσα να αναλάβω την ευθύνη των πράξεων μου και έλεγα φταίωοταν έφταιγα , μα οταν κάνεις μαλακία δεν κρύβεται!

Οκ αντιλαμβάνομαι οτι κάποιες φορές λίγη διπλωματία δεν βλάπτει, μα δε το χω ρε παιδί μου κι ας με λένε απότομη, κάλλιο απότομη και αυθεντική παρά οτι να ναι!  Γιατί όπως μου χε πει ενας πρώην συνάδελφος και νυν φίλος: "είναι τρομαχτικό όσον αφορά εσένα πως οτι βλέπεις παίρνεις!"

Αυτή είμαι λοιπόν κι ας το χει υπόψην του κάθε πιθανός εργοδότης μου. 

Αυτό που μου δίνει θάρρος να συνεχίσω είναι οτι αν ημουνα τόσο καλή σε κάτι που δεν μου άρεσε έχω πολλες πιθανότητες να είμαι ακομα καλύτερη σε κάτι που μου αρέσει!!

Χαμογελάστε λίγο και δείτε με χιούμορ οτι μας συμβαίνει, η ζωή είναι απο μόνη της δύσκολη μη τη ζορίζεται κι άλλο εσείς...

4 σχόλια:

  1. ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μιαν αληθεια τοσο ωμη..που σταζει αιμα
    Τοσο απλη,τοσο ομορφη..
    Δεν ξερω σε ποσες ψυχες βρισκουν αντικρισμα ολα αυτα κ ποσες εχουν το θαρρος να τα αποδεχτουν..
    Μαρινα μου μπραβο,εισαι μια αναρχικη ψυχη που μαχεται καθε λεπτο για τις αναγκες της.
    Το κειμενο αυτο..οπως και το βιογραφικο σου..ηρθαν σαν δωρα για εμενα αυτη τη στιγμη..
    Σε ευχαριστω που για ακομα μια φορα με κανεις να μην νιωθω εξωγιηνη ΜΟΝΗ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κοριτσι μου γλυκό ένα να θυμάσαι γιά κάθε φορα που σκέφτεσαι και νιώθεις το οτιδήποτε...ποτέ δεν θα σαι μόνη, επειδή θα χεις εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το δικό μου απωθημένο...

Το δικό μου απωθημένο δεν έχει στόμα, μα έχει φωνή. Μια κραυγή που σου φωνάζει γύρισε. Το δικό μου απωθημένο δεν έχει μάτια, μα κρ...