Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Περαστικά είναι όλα στη ζωή, περαστικοί και εμείς...

Τα χρόνια που πέρασα δουλεύοντας σε πολυεθνικές εταιρείες μου έμαθαν πολλά για τη ζωή. 

Το πρώτο και κυριότερο, κατ εμέ,  είναι η συναναστροφή με κάθε λογής πάστα ανθρώπων: έξυπνοι, πονηροί, κακόβουλοι, δοτικοί, αχάριστοι, ευγνώμων, τρελοί με χαρτί γιατρού, τρελοί χωρίς χαρτί ειδικού, αγνώμων, ηλίθιοι, κουτοπόνηροι, επιδειξίες, ψεύτες, ντόπροι, πλαστικοί, αληθινοί και δεν έχει σταματημό η λίστα.  Άνθρωποι που επιβιώνουν και προχωράνε στη ζωή πατώντας οποιονδήποτε βρίσκεται στο δρόμο τους και άνθρωποι μέντορες που επιθυμούν να σε διδάξουν, μάθουν και εξελίξουν. Εσένα,  όχι μόνο την παρτάρα τους. 

Το δικό μου απωθημένο...

Το δικό μου απωθημένο δεν έχει στόμα, μα έχει φωνή. Μια κραυγή που σου φωνάζει γύρισε. Το δικό μου απωθημένο δεν έχει μάτια, μα κρ...