ΠΝΑΣΕ

Για κάθε πισώπλατη μαχαιριά.
Για ανθρώπους που δεν άξιζαν το χρόνο σου. 
Για όσα μαθαίνεις και θέλεις να ουρλιάξεις.

Για κάθε σ' αγαπώ που δεν είπες. 
Για κάθε περίμενε που άκουσες. 
Για αυτούς που δεν σε αγάπησαν όσο θα ήθελες. 
Γι αυτούς που αγάπησες όσο δεν τους άξιζε. 
Για κάθε δάκρυ που κύλησε ενάντια στο άδικο. 
Για κάθε απόρριψη. 
Για κάθε θέλω που σκόρπισε. 
Για τις στιγμές που άφησες να χαθούν. 
Για το γέλιο που χάρισες σε τοξικούς ανθρώπους. 
Για όλα όσα πέρασαν και γρατσούνισαν την καρδιά σου. 

ΠΝΑΣΕ.

Στη ζωή καταλήγεις με όσους σου αξίζουν.

Κι αν σκορπάς το καλό, είσαι τυχερός και ευτυχισμένος άνθρωπος. Αν δε, συμβιβάζεσαι με το μέτριο αυτό θα λάβεις. Κι αν επιμένεις να ζεις με ψευδαισθήσεις, τότε ψεύτικα θα παραμείνουν όλα γύρω σου. 

Σε κάθε περίπτωση: πνάσε, αποδέξου και προχώρα. Γιατί σε αντίθεση με τα δέντρα, εμείς είμαστε άνθρωποι και μπορούμε να κουνηθούμε άμα δε μας αρέσει κάτι. Όλα τα υπόλοιπα που μας κρατούν «στάσιμους» παραμένουν απλές δικαιολογίες. Το ίδιο ήταν χτες, το ίδιο θα είναι και αύριο και μεθαύριο. Και το ίδιο θα παραμένει πάντοτε.  

Εις αυτά που έφυγαν λοιπόν και εις όλα αυτά που είναι να ‘ρθουν.  

Χαμογελάμε.

Προχωράμε.

Ελπίζουμε.

Προσπαθούμε.

Επιδιώκουμε. Αληθινούς ανθρώπους. Πραγματικά σ' αγαπώ. Σφιχτές αγκαλιές. Πολλά χαμόγελα καρδιάς. Λιγότερη μιζέρια. Με φως εντός, εκτός και γύρω μας.