Η ιστορία ΜΟΥ...

"Ζούμε στη καλύτερη περίοδο της ιστορίας και εξελισσόμαστε στα μεγαλύτερα καθίκια της ιστορίας..." Το διάβασα πρόσφατα σε ένα άρθρο και με άγγιξε... Η μόνη αλήθεια της σημερινής κοινωνίας σε μια τόσο απλή πρόταση... Κουβαλούμε στους ώμους μας ρωμαική αυτοκρατορία, βυζάντιο, τουρκοκρατία, απελευθέρωση, αναγέννηση, κραχ, πτώχευση, μικρασιατική καταστροφή, ένα παρθενώνα, δέκα μνημεία, μια ατλαντίδα, έναν Οδυσσέα, έναν Μέγα Αλέξανδρο, έναν Σωκράτη, έναν Πλάτων... και αντί να τα χρησιμοποιήσουμε όλα αυτά να τα αρπάξουμε και να πάμε την ιστορία ένα βήμα παρακάτω, βολευόμαστε ο καθένας στην καρέκλα του.. βυθιζόμαστε όσο πιο βαθιά γίνεται και μασουλάμε ποπ κορν παρατηρώντας όλα όσα μας συμβαίνουν, χωρίς ιδιαίτερη αγωνία... στεκόμαστε αμέτοχοι και πιπιλάμε την ιστορία μας...

"Εμείς είμαστε περήφανοι για την ιστορία μας ρε! Εμείς είμαστε Έλληνες... ιδρύσαμε την δημοκρατία, εδραιώσαμε την ελεύθερη αγορά...!" και απαντώ εγώ τώρα σε άπταιστα ελληνικά: ΟΥΑΟ!!!!! και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες, τα χεληδόνια, οι αετοί... Μήπως... μήπως λέω... αντί να μείνουμε σε αυτά που δώσαμε στην κοινωνία σαν Έλληνες, να προσπαθήσουμε να δώσουμε κι άλλα; σήμερα; τώρα; μήπως να ξεκινήσουμε λιθαράκι λιθαράκι ο καθένας απο μας, να προσφέρει κάτι σε τούτην την κοινωνία μπας και στρώσει η κατάσταση;;;

"Για όλα φταίνε οι πολιτικοί... Αφού αυτοί τόσα χρόνια μας κοροϊδεύουν, μας κλέβουν... εγώ γιατί να μην κλέψω;" Μα εσύ και εγώ τους δώσαμε αυτό το δικαίωμα... εγώ και εσύ τους ψηφίσαμε... και εγώ και εσύ θα συνεχίζουμε να τους ψηφίζουμε! Και να... που στις τελευταίες εκλογές που ήρθαν οι Έλληνες να δώσουν την σκυτάλη σε νέους ανθρώπους θέλοντας να ελπίζουν για το καλύτερο αύριο...
κι αφού ξεμύττησε η νέα κυβέρνηση άντε να τα χώνουν οι παλιοί στους νέους... γιατί οι παλιοί ξέρουν καλύτερα... γιατί θα χρεωκοπήσουμε... γιατί αυτοί θα μας οδηγήσουν στο τέλος...

Στα όπλα αδελφοί μου... στα όπλα... εκεί θα οδηγηθούμε αν συνεχίσουμε έτσι...

Ρε ξυπνήστε... οι παλιοί παρέδωσαν μια χώρα που είναι στην εντατική εδω και καιρό... αιμορραγεί... απο παντού... και η λύση δεν είναι ποιος θα τραβήξει πρώτος το καλώδιο... αλλά ποιος θα τολμήσει να την γιατρέψει... το θέμα μας δεν είναι να βριζόμαστε μέχρι να την σκοτώσουμε για να λέμε ευτυχής τό ξερα εγώ.. το θέμα μας είναι να προσευχηθούμε και να προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ μαζί για να την κρατήσουμε στη ζωή... με χέρια και με δόντια... ΜΑΖΙ... ας παραμερήσουμε για λίγο τις κομματικές διαφορές μας... και ας κοιτάξουμε το μέσα μας... όλοι μας... ας κάνουμε τον απολογισμό μας... και ας μάθουμε απο τα λάθη τα δικά μας... απο τα λάθη της ιστορίας μας... Ας αναλογιστούμε ποιο είναι το μάθημα ζωής μας και ας το εκτιμήσουμε...

Η κυβέρνηση θα δείξει τι μπορεί να κάνει και τι όχι... το οτι προσπαθεί είναι ένα θετικό βήμα... σταθείτε σε αυτό... απο κει κι ύστερα εσύ και εγώ ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε απο την δική μας πλευρά για να γράψουμε ιστορία... το να ζούμε στο παρελθόν έχει αξία, αλλά το να διαγράφουμε το μέλλον έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία... Ας γίνουμε και εμείς με τη σειρά μας ένα κομμάτι της ιστορίας... ένα κομμάτι για το οποίο τα παιδιά μας θα είναι περήφανα γι αυτό... μη το μαυρίζετε με την μιζέρια και την απελπισία...


Χαμόγελο... αισιοδοξία και δύναμη...

Κι ας λένε μερικοί οτι ζω στον κόσμο μου...

Κι ας επιμένουν κάποιοι άλλοι οτι δεν καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου...

Ξέρω πολύ καλά τι γίνεται μέσα μου... και το μέσα μου... είναι ο κόσμος μου... το γύρω μου... το όλο μου.. η ιστορία ΜΟΥ...