Σε μια τυχαία αναζήτηση στο διαδίχτυο της προάλλες έπεσα πάνω
σε κάποιο παλιότερο μου άρθρο που αναδημοσιεύτηκε σε κάποιο σάιτ χωρίς να
αναφέρεται πουθενά το όνομα μου. Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και μια λάβα θυμού έλουσε
το μέσα και το έξω μου!
Όταν γράφει ένας άνθρωπος παραθέτει ένα κομμάτι του εαυτού
του. Καταθέτεις την ψυχή σου στο χαρτί, επιτρέπεις στους άλλους να βιώσουν μαζί
σου τα όποια συναισθήματα σου. Ειδικά αν αυτό που γράφεις αφορά πραγματικές
στιγμές της ζωής σου, της δικής σου προσωπικής ζωής και όχι της δικής σου
πλασματικής ζωής. Οι περισσότεροι άνθρωποι που γράφουν το κάνουν, γιατί δεν
μπορούν να κάνουν αλλιώς και όχι για να κερδίσουν αναγνωρισιμότητα. Αν στην
πορεία δε, αποκτήσουν και αναγνωρισιμότητα μπράβο τους! Ποια είμαι εγώ και εσύ
για να τους κρίνω γι αυτό;
Με γνώμονα όλα αυτά δεν μπορείς εσύ κυρία μου να
αναδημοσιεύεις ένα άρθρο, στην στήλη της ψυχολογίας κιόλας χωρίς να αναφέρεις
ποιος το έγραψε, να παίρνει τα περισσότερα like και κοινοποιήσεις από οποιοδήποτε
άλλο άρθρο έχεις στην στήλη σου (τι να κάνουμε μιλάμε στην γλώσσα των social διχτύων πια) και μετά με ύφος να ενημερώνεις κιόλας ότι έτσι
γίνεται στο διαδίχτυο! Που πας κυρά μου με αυτή την συμπεριφορά;;;; Δείξε λίγο
σεβασμό στον συνομιλητή σου, δέξου ότι ίσως και να έκανες λάθος, ζήτα μια
συγνώμη και πες θα το διορθώσω! Αλλά όχι, σε μια χώρα που οι περισσότεροι
μεγάλωσαν και έμαθαν ότι επιβιώνει καλύτερα όποιος φωνάξει παραπάνω αυτό κάνεις
και εσύ. Μιλάς πριν καν ολοκληρώσει την πρόταση του ο συνομιλητής σου, κράζεις
κούφια λόγια, στανταράκια, τα γνωστά ποιηματάκια στις εκάστοτε περιστάσεις.
«Όχι κυρία μου, έβαλα πηγή» σημειώστε ένα γενικό λίνκ που
παραπέμπει στο σάιτ από όπου το πήρε και εξακολουθεί να μην φαίνεται ο
αρθρογράφος.
«Τι να σας κάνω; Έτσι λειτουργεί το διαδίχτυο» μετάφραση σας έχω
γραμμένη. Ο σεβασμός που λέγαμε.
«Και τι θέλετε να κάνω; Δεν έγραφε κάποια ιδιότητα δίπλα από το
όνομα σας» ναι αυτός είναι ο ΚΥΡΙΟΣ λόγος για να παραμένεις άφαντη.
«Εμείς συνεργαζόμαστε με ψυχολόγους και παιδιάτρους»
μετάφραση εσύ ποια ιατρική σχολή τελείωσες μωρή που θα βγεις και να μιλήσεις; Άντε
κάτσε στα αυγά σου!
«Το πρόβλημα σας δηλαδή είναι η αναγνωρισιμότητα;» Το
πρόβλημα μου μωρή είναι η έλλειψη σεβασμού προς το άτομο μου, και προς όλους
όσους γράφουν και τους κλέβετε κείμενα! Αλλά για να το καταλάβεις αυτό θα
πρέπει να ξέρεις τι εστί σεβασμός πρώτα.
«Και είναι λόγος αυτός να κινηθείτε νομικά;» τώρα που μιλήσαμε
βρήκα άλλους 15 λόγους να κινηθώ νομικά αλλά νομίζω η υπεροψία και η αγένεια
δεν θεωρούνται ποινικό αδίκημα (κρίμα!).
Στο τέλος καταλήγουμε ότι οκ θα κατεβάσει το κείμενο για να
λήξει εδώ όλο αυτό!
Μπαίνω τώρα μέσα για να βεβαιωθώ ότι κατέβηκε και βλέπω ότι παραμένει
εκεί με την διαφορά ότι τώρα αναφέρεται το όνομα μου και μου έχει χώσει και μια
ιδιότητα, να φαίνομαι και εγώ σπουδαία και τρανή. Σιγά μην το κατέβαζες, ίσως
και να ναι το καλύτερο άρθρο που έχεις στο σαιτ! Και ναι το λέω με υπερηφάνεια
αυτό και χωρίς ντροπή! Ας ντραπούν και μια φορά αυτοί που πρέπει!
Σε μια χώρα όπου ότι δηλώσεις είσαι ντρέπομαι για λογαριασμό
όλων αυτών των ανθρώπων. Άλλο ο ηλίθιος και άλλο ο αγενής. Προσωπικά σιχαίνομαι
τους δεύτερους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου