...Αντιγόνη...

Άντρες... Φεύγουν επειδή «πρέπει», επειδή βαρέθηκαν, επειδή ξενέρωσαν, επειδή δεν έχουν άλλες επιλογές, επειδή τους διώχνεις. Σημασία έχει ότι  φ ε ύ γ ο υ ν και εμείς μένουμε μόνες, συλλογιζόταν η Αντιγόνη. Με τις αναμνήσεις να γυρνάνε γύρω γύρω στο κεφάλι μας και όσο και να προσπαθείς να ξεχαστείς αυτές εκεί, επιμένουν και κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να κυλήσουν σα δηλητήριο στις φλέβες της ψυχής σου! Δολοφόνες αναμνήσεις! Το αστείο στην όλη υπόθεση είναι ότι ξεδιπλώνονται μια μια με έναν ύπουλο τρόπο. Και είναι όλες διαλεγμένες, μα βέβαια, και τόσο όμορφες. Ο Νίκος, ο Άλφα και ο Βήτα σε αγαπούσε τόσο πολύ, και ήτανε τόσο μα τόσο γλυκός μαζί σου. Τα χατίρια σου πραγματοποιούνται πριν προλάβεις να τα ξεστομίσεις καλά καλά..