...Ελπίδα...

Το σε αγαπώ το λες σε κάποιον που αγαπάς. Αλλιώς αγαπάς τα αδέλφια σου, αλλιώς τους γονείς, αλλιώς τους φίλους, αλλιώς τον σύντροφό σου και αλλιώς το σκύλο σου. Εσύ σε πια κατηγορία ανήκεις;

Χρησιμοποιώντας την μέθοδο της απόρριψης μένει μόνο μια κατηγορία: Φίλοι. Αυτό είσαι για μένα; Ένας φίλος; Μαζί σου κάνω πράγματα που δεν κάνω με τους υπόλοιπους φίλους μου.

Σε αγαπώ;

  Ναι.

       Σε έχω ανάγκη.

            Είσαι σημαντικός.

                 Θέλω να είσαι ευτυχισμένος.

                       Χαίρομαι όταν χαίρεσαι και εσύ.

                             Χτυπάει στις φλέβες μου ο παλμός της καρδιάς σου.

                                 Η αγκαλιά σου μοιάζει η μόνη αλήθεια σε ένα ψεύτικο κόσμο.

Αυτό είναι η φιλία; Απάντησέ μου. Τα ‘χω χάσει. Ότι δεν περιλαμβάνει σεξ υπάγεται στην κατηγορία της φιλίας; 

Απολαμβάνω κάθε στιγμή μαζί σου... Κοντά σου νιώθω ζωντανή... Παγώνει ο χρόνος... Είμαστε μόνο εγώ και εσύ... Και όλα τα άλλα μοιάζουν τόσο μικρά...

Αστεία.

Μονόλογοι.

Διάλογοι.

Αναμνήσεις.

Εμπειρίες.

Με αγαπάς;

Ναι.

Και λοιπόν;

«Όταν αγαπάς κάποιον θέλεις να είναι ευτυχισμένος έστω και μακριά σου» μαλακίες. Μαζί σου μόνο θες να είναι!